Islamske zajednice demantuju jedna drugu (video)

Dvadesetak muškaraca, vernika i upošljenika Islamske zajednice u Srbiji blokiralo je u danas prilaz parceli u blizini Velikog groblja  na kojem je Islamska zajednica Srbije započela gradnju Islamskog centra.U Mešihatu  IZuS, , taj potez  pravdaju  odbranom vakufa od  Islamske zajednice  Srbije , jer se prema njihovim navodima  gradnjom  uzurpira i skrnavi vakufsko dobro Mearif, koje je sastavni deo Velikog groblja”, dok u  Islamskoj zajednici Srbije tvrde da se gradnja vrši na parceli čiji su oni vlasnici i što je navedeno u katastru, a ne na parceli koja je groblje, odnosno, vakuf koji pripada svim muslimanima.  Građevinska inspekcija u Novom Pazaru potvrdila je za A1 da je zatvorila  sporno gradilište Islamske zajednice Srbije, zbog kako kažu,  nepostojanje table gde jasno stoje informacije o dozvoli i izvođaču, kao i zbog neobeležavanja  gradilišta. Oni navode da je izvođaču ostavljena mogućnost da potrebnu dokumentaciju dostave inspakeciji.

Pojedini mediji su naveli da su muškarci koji su postavili ogradu i blokirali pristup gradilištu bili naoružani, što je Policijska uprava u Novom Pazaru kasnije demantovala.Policajci su po prijavi da više osoba postavlja metalnu ogradu na prilaznom delu puta gde se gradi Islamski centar izašli na lice mesta i zatekli veći broj građana koji kod sebe nisu imali oružje – saopštila je novopazarska policija.Sa okupljenim građanima je obavljen razgovor, sačinjen i dostavljen izveštaj Osnovnom javnom tužilaštvu.Osnovno javno tužilaštvo se izjasnilo da nema elemenata krivičnog dela, niti prekršaja – dodaju u policiji.

Uvidom u internet bazu katastra ekipa A1 je potvrdila da se na spornim parcelama kao imaoci prava pojavljuju islamska zajednica  gde se ne navodi   koja I na drugoj parceli Islamska zajednia Srbije. Iako prema Zakonu o crkvama i verskim zajednicama može postojati samo jedna registrovana islamska zajednica, kao tradiocionalna verska zajednica, ekipa A1 je uvidom u registar verskih zajednica  koji vodi Ministarstvo pravde Republike Srbije,  utvrdila da ustvari ne postoji nijedna  registrovana Islamska zajednica ili se barem javno ne navodi.  Na kraju se postavlja pitanje kako je moguće da neko pravno lice ili organizacija koja pravno-formalno ne postoji može da bude imalac prava svojine odnosno da u nasem slucaju imamo dva takva pravna lica odnosno organizacije. Ne znamo da li ovakav pravni paradoks postoji još negde, ali znamo da je posledica ovakvog stanja to da gradjani musliinaske vere u Republici Srbiji već više od deceniju ispastaju kako na ličnom tako I kolektivnom nivou. Ono cega smo danas bili svedoci u Novom Pazaru se tiče ustava Republike Srbije, Zakona I pravne sigurnosti građana, a po najmanje se tiče vere, islama i muslimana.

E. Radetinac