Sebilj-Fontana iz perioda Osmanlija

Sebilj (turski: sebil) je arapska riječ koja znači „put“, ali kao termin označava dobrotvornu, vrlo staru instituciju, fontanu posebnog oblika na trgovima na kojoj je sebiljdžija posudom zahvatao vodu iz korita i besplatno napajao žedne.

Domovina sebilja je Arabija. Njihova gradnja na našim prostorima počela je dolaskom Osmanlija. Glavni grad BiH oduvijek je bio poznat po sebiljima, česmama i šadrvanima iz kojih su se čistom vodom osvježavale i Sarajlije i putnici namjernici. Smatra se da je u Sarajevu postojalo oko 300 sebilja od kojih je danas očuvan samo jedan, izgrađen 1891. godine, vjerovatno po projektu Josipa Vancaša. Postoji veliki broj sebilja u Turskoj, najviše u Istanbulu ali i drugim gradovima. Zapravo, smatra se da je najstariji sebilj ukras Konje(grad u Anadoliji).

Unutar sebilja je u prvo vrijeme bio službenik koji je punio posude vodom i dijelio ih žednim prolaznicima.

Kopije sarajevskog sebilja su kao prijateljski poklon dobili Beograd, Zagred, Rim i Novi Pazar.

Sebilj u Novom Pazaru

Sebilj u Novom Pazaru izgrađen je 2010. Predstavlja fontanu sa dvije česme, prema projektima sarajevskog sebilja.

Osim Novog Pazara, sebilj je podignut u Sjenici i Rožajama.

Izgradnjom sebilja čuva se osmanska kultura, a prije svega duh bošnjačkog naroda, smatraju kulturni istoričari.

Izvor: www.nezavisne.com

Foto:  Adalet Šemsović, Emir Mehović, Haris Zoranić